sobota, 29 sierpnia 2009

Decoupage


Dwa lata temu szukając prezentu dla psiapsióły natknęłam się na mały sklepik z niewiarygodnymi lampami, pudełeczkami, manekinami zdobionymi techniką decoupage. Krótka rozmowa z właścicielką i tak się zaczęła przygoda z decoupage. Wycinanie, malowanie wyklejanie lakierowanie.... i wielka , wielka radość.
Poniżej prezentacja niektórych prac. Miłego oglądania ;)

piątek, 28 sierpnia 2009

Secesja

secesja-kolarz
Kierunek ten rozwijał się w sztuce europejskiej i amerykańskiej na przełomie XIX i XX w.
Secesja była odpowiedzią na popularną i uznawaną wówczas sztukę akademicką. Akademizm był niezwykle ceniony przez elity, ponieważ wierzono w intelektualną wartość i charakter twórczości artystycznej. Ponieważ secesja była przeciwko sztuce masowej i prostocie, postulowała, aby sztuka wniknęła do każdej dziedziny życia, aby nic nie wydawało się zwyczajne i pozbawione kształtów.

Secesja weszła do domów i dyktowała zasady wystroju wnętrz mieszkalnych. Secesyjne były także najdrobniejsze dodatki codziennego użytku, krzesła, zegary, komody, lampy. Każdy szczegół był dopracowany tak aby wszystko razem tworzyło całość niczym tajemniczy ogród pełen różnorodnej roślinności i kolorowych zwierząt.
Jednak po pewnym czasie zaczęto krytykować secesję za jej nadmierne zdobnictwo i na jakiś czas stała się ona symbolem braku elegancji, jednak po upływie czasu secesja znów powróciła do łask.
W dzisiejszych czasach w sklepach z upominkami możemy zauważyć mnóstwo dodatków z secesyjnymi reprodukcjami takich artystów jak Gustave Klimt czy Alfons Mucha. W naszych domach zaczynają się pojawiać elementy tego zdobniczego nurtu, gdyż znów poszukujemy nowych bardziej interesujących form i znajdujemy je właśnie w dekoracyjnej secesji.




Główne cechy stylu secesyjnego
Jeśli mówimy o secesji to najważniejszym czynnikiem jest dynamiczna, płynna i falista linia tworząca często spirale, a także najpopularniejsza w owym okresie roślinna ornamentyka, wzorując się na przyrodzie, często wykorzystywano elementy takie jak lilie, irysy, winorośle, bluszcze lub ważki pawie czy jaszczurki. Należy też wspomnieć o asymetrii, zarówno elewacje budynków , jak i wnętrza powinny być pozbawione symetrycznych form, jest to wpływ sztuki japońskiej która była bardzo popularna w okresie modernizmu.
Zrezygnowano całkowicie z kolorystyki preferowanej przez akademizm, czyli z rzucających się w oczy agresywnych kolorów, lecz zwróciła się ku bieli, pastelom a także barwom opalizującym.
Przedstawiciele stylu secesyjnego
Najważniejszymi artystami secesyjnymi są :słynny amerykański złotnik i projektant szkła L.C. Tiffany , czeski grafik, twórca plakatów A. Mucha ,hiszpański architekt A. Gaudi, a także wiedeński malarz Gustav Klimt. Jeśli chodzi o polskich artystów tego nurtu to najwybitniejsi z nich to S.Wyspiański i J.Mehoffer.
Nie należy zamykać secesji do charakterystycznych ram, jest ona bardzo różnorodna i skomplikowana, rozpowszechniła się w wielu krajach europy i w każdym z nich odbierano ją w inny sposób. Jednak przyrost form, nadmierna ornamentyka i stopniowe zahaczanie o tandetność i brak funkcjonalności doprowadziły do upadku nowej sztuki. Dopiero hiszpański artysta Salvadore Dali wyrażając swój podziw nad sztuką secesyjna, doprowadził do ponownego zainteresowania i wykształcenia pozytywnego stosunku do tego nurtu.
Powyższy artykuł stanowi własność bloggera. Zabrania się kopiowania i rozpowszechniania, używania do celów handlowych lub prezentacji na innych stronach internetowych, bez zgody właściciela serwisu.